Svetlana Broz urodziła się w 1955 roku w Belgradzie jako najmłodsze dziecko Żarka Broza, starszego syna Josipa Broza Tito, i dr Zlaty Jelinek Broz. Od wczesnej młodości wykazywała talent literacki i dziennikarski. Opublikowała około 100 wywiadów z najwybitniejszymi twórcami jugosłowiańskimi. Polityką nie interesowała się nigdy. Nie należała ani do partii komunistycznej, ani do żadnej innej.
W wywiadzie dla „Independent” (z 23 lipca 2000 roku) powiedziała: „Wierzę w to, co uważam za fundamentalne w przekonaniach wielkiego dziadka: że my wszyscy możemy żyć razem”. Studiowała w Belgradzie, gdzie w 1980 – w roku śmierci Tity – ukończyła Akademię Medyczną. W 1999 roku ukazała się jej książka Dobrzy ludzie w czasach zła (Dobri ljudi u vremenu zla, wyd. Media Centar Prelom), swoisty dokument wojny w Bośni, zbiór dziewięćdziesięciu autentycznych opowieści Boszniaków, Chorwatów i Serbów o tym, co dobrego spotkało ich w latach wojny (1992–1996) z rąk tych, którzy należeli do innego narodu. Książka ukazała się w Banja Luce, „stolicy” Republiki Serbskiej, a nie w Belgradzie.
Obecnie Svetlana Broz pracuje nad kolejną książką, opartą na rozmowach z ludźmi, którzy żyją w małżeństwach mieszanych, zawartych przed jugosłowiańskimi wojnami, ale i w ich trakcie, a więc z tymi, którym udało się ocalić swoją miłość wbrew wszystkiemu – wbrew szaleństwu wojny, wbrew narzuconym politycznym normom, wbrew – często – najbliższej rodzinie.
Mieszka w domu rodzinnym swej matki, w miejscowości Hadżici pod Sarajewem, która podczas wojny należała do Republiki Serbskiej, a teraz znalazła się w federacji muzułmańsko-chorwackiej.
Materiał udostępniony dzięki uprzejmości Wydawnictwa Czarne
