Ursula Kroeber, po mężu Le Guin, urodziła się 21 października 1929 r. w Berkeley w stanie California. Pochodzi z rodziny o ciekawych tradycjach intelektualnych, tłumaczących szczególne zainteresowania i tematykę wielu jej utworów: ojcem Ursuli jest profesor antropologii Alfred L. Kroeber, matką – autorka książek dla dzieci Theodora Kroeber. Rodzice pisarki poznali się na wydziale antropologii uniwersytetu w Berkley. Wspólnie zajmowali się badaniem obyczajów Indian kalifornijskich, a ich praca, atmosfera domu, w którym rozmawiano o eksterminacji rodzimych mieszkańców Ameryki, nie mogły nie wywrzeć wpływu na sposób myślenia i wrażliwość dziewczynki.
Bardziej dociekliwi badacze historii rodziny autorki Lewej ręki ciemności wykryli polską gałąź jej drzewa genealogicznego. Praprababką Ursuli Le Guin jest mianowicie Paulina Kraków (Radziejowska z domu), niewiasta wielce zasłużona dla rozwoju polskiego feminizmu: redagowała pierwsze nad Wisłą pismo tylko dla pań – „Pierwiosnek”. To samo, w którym debiutowała „entuzjastka” Narcyza Żmichowska. Jeden z synów Pauliny – Ludwik Stanisław Kraków – wyemigrował po powstaniu styczniowym do Stanów Zjednoczonych, gdzie założył rodzinę i doczekał się wnuczki – Theodory Kroeber. Jego prawnuczka Ursula, jak wyznała w jednym z wywiadów, że zakochała się w Polsce, kiedy miała 16 lat. Zainteresowała się wtedy polską historią i literaturą, a w zestawie jej lektur znalazł się m.in. Pan Tadeusz.
Naturalnie nauka Ursuli nie ograniczała się do poznawania kultury europejskich praszczurów. Skończyła studia na uczelni w Radcliffe i na Uniwersytecie Columbia, na wydziale nauk humanistycznych. Studiowała również w Paryżu, gdzie wyjechała jako stypendystka Fundacji Fulbrighta. Wkrótce sama zaczęła nauczać. Lista uczelni, z którymi współpracowała wykładając literaturę fantastyczną lub prowadząc warsztaty twórczego pisania jest olbrzymia i obejmuje ośrodki akademickie trzech kontynentów (Ameryka Północna, Europa i Australia).
W 1953 r. wyszła za mąż za historyka Charlesa A. Le Guin. Ma troje dzieci i tyleż wnuków (stan na koniec 2001 r.). Mieszka w Portland w stanie Oregon.
Twórczość
Twórcza atmosfera rodzinnego domu szybko zmobilizowała praprawnuczkę Pauliny Kraków do szukania upustu dla własnej kreatywności w literaturze. Niestety, pierwsza próba pisarska (opowiadanie science fiction o podróżach w czasie) zaprezentowana potencjalnemu wydawcy – czasopismu „Amazing Stories” – nie doczekała się publikacji. Na szczęście Ursula nie zniechęciła się brakiem akceptacji ze strony profesjonalistów. Miała wtedy 11 lat i była bardzo upartą dziewczynką. Zadebiutowała kilka lat później opowiadaniem Kwiecień w Paryżu w tym samym czasopiśmie, które odrzuciło jej literackie pierwociny. Utwór ukazał się również w zbiorze The Wind’s Twelve Quarters.
Obecnie Ursula Le Guin ma na swoim koncie blisko 20 powieści i liczne opowiadania wydane w dziewięciu zbiorach autorskich. Wiele z jej krótkich form narracyjnych zostało opublikowanych w prasie („The New Yorker”, „Omni”, „Redbook”, „Fantasy and Science Fiction”, „Fantastic”, „Amazing”, „Playboy”, „Playgirl”, „Tri-Quarterly”, „Kenyon Review” i wiele innych) oraz w licznych antologiach opowiadań fantastycznych. Pisarka wydała również 6 zbiorów poezji, kilkanaście książek dla dzieci, dwa tomy tłumaczeń (m.in. przekładała na angielski wiersze Rilkego). W wielu czasopismach ukazują się jej teksty krytycznoliterackie poświęcone przede wszystkim literaturze fantastycznej („The Yale Review”, „Antaeus Foundation”, „SF Studies”, „Calyx”, „Critical Inquiry”, „Parabola”). Swoje eseje zebrała w kilku solidnych tomach. Zaangażowała się także w pisanie scenariuszy filmowych.
