Poetka Julia Hartwig znalazła się w tym roku w gronie trojga laureatów Nagrody Fundacji Władysława i Nelli Turzańskich, przyznawanej za szczególne osiągnięcia dla kultury polskiej. Polonijna Fundacji Władysława i Nelli Turzańskich działa i przyznaje swoje wyróżnienia w Kanadzie. W minionych latach laureatami nagrody byli m.in. Ryszard Kapuściński, Włodzimierz Odojewski i Stanisław Barańczak.
Julia Hartwig urodziła się w 1921 r. w Lublinie. Debiutowała zbiorem wierszy Pożegnania (1956). Ostatnio ogłosiła Zwierzenia i błyski oraz Bez pożegnania (2004). Jest autorką monografii Apollinaire (1961), przełożonej m.in. na francuski, oraz monografii Gérard de Nerval (1973), a także Dziennika amerykańskiego i dzienników podróży Zawsze powroty (2001). Tłumaczyła poetów francuskich i amerykańskich, wspólnie z Arturem Międzyrzeckim wydała Antologię poezji amerykańskiej (1992). W jej wyborze i przekładach ukazała się pierwsza w Polsce antologia poetek amerykańskich Dzikie brzoskwinie (2003) oraz zbiór próz Henri Michaux Seans z workiem (2004). Laureatka m.in. Nagrody Literackiej im. Jurzykowskiego, Nagrody PEN Clubu, amerykańskiej Thornton Wilder Prize, austriackiej im. Georga Trakla oraz Nagrody Ministra Kultury za całokształt twórczości i Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury. Mieszka w Warszawie.
Od kilku lat jest związana z wydawnictwem Sic! Nakładem tej oficyny ukazał się niedawno tomik Bez pożegnania, a którym Julia Hartwig dokonuje podsumowania własnej biografii, również biografii twórczej. Powraca w wierszach do rozmaitych wydarzeń ze swojego życia, istotnych z różnych punktów widzenia, a także do początków wieku XX, w którego traumatyczne dzieje wpisane były koleje losu jej rodziny, przyjaciół, mistrzów intelektualnych i duchowych.
informacja nadesłana
