Al Foster obecny jest na jazzowych estradach od ponad 40 lat. Przez wiele lat grał w zespole Milesa Davisa, ale na słynnym trębaczu nie zamyka się lista największych sław jazzu, z którymi Foster współpracował. Sonny Rollins, McCoy Tyner, Herbie Hancock, Joe Henderson, Freddie Hubbard, Dexter Gordon, Horace Silver, Tommy Flanagan, Donald Byrd, Michel Petrucciani – to tylko niektórzy z nich. Dyskografia Ala Fostera to około 250 płyt, nie licząc kompilacji.
Al Foster urodził się w 1944r. w Richmond (stan Wirginia). W dzieciństwie zafascynowany był muzyką ojca – kontrabasisty i jazzmana, ale pierwszym jazzowym mistrzem był dla Ala Sonny Rollins.
Wychował się w Nowym Jorku, a na perkusji grał od dziesiątego roku życia. Jako 16-latek podjął współpracę z Hugh Masekelą. Potem grał z Tedem Cursonem i Illinoisem Jacquetem. W połowie lat 60-tych współpracował z Lou Donaldsonem oraz Blue Mitchellem, z którym nagrał pierwszą płytę.
Występował w zespołach największych gwiazd jazzu: McCoya Tynera, Dextera Gordona, Horace`a Silvera, Freddiego Hubbarda, Joe Hendersona, Dave`a Liebmana, Pata Metheny, Charlie Hadena, Johna Scofielda, Stana Getza czy Carmen McRae. Kilkanaście lat współpracował z jedną z największych postaci w dziejach jazzu – Milesem Davisem. Trzykrotnie wystąpił w Sali Kongresowej na Jazz Jamboree – w 1980 w kwintecie Sonny Rollinsa, trzy lata później z zespołem Milesa Davisa oraz w 1992r. z triem Joe Hendersona. Artysta z najwyższej półki światowego jazzu.
Miles Davis w swojej autobiografi Ja Miles, gdy opisywał swój powrót do muzyki po kilkuletnim rozstaniu z nią na skutek popadnięcia w nałóg narkotykowy, pisał: “Kiedy zdecydowałem się wrócić i znowu grać muzykę, nie miałem zespołu. Ale na początku miałem Ala Fostera na bębnach. Al Foster był najbliższą mi osobą. Był prawdziwie uduchowioną osobą, miłą w obejściu. To właśnie Al utrzymał mnie w kontakcie ze sceną muzyczną przez te lata, kiedy byłem na uboczu. W tym czasie rozmawiałem z nim prawie codziennie. Naprawdę ufałem mu przez cały ten czas”. W roku 1972 Miles Davis usłyszał go w nowojorskim klubie “The Cellar” i natychmiast zaangażował do swojego zespołu. Okres współpracy z Davisem był dla Fostera momentem przełomowym. Perkusista występował w zespole Davisa w dwóch okresach: w latach 1972-75, nagrywając m.in. płyty On The Corner (1972) Get Up With It (1974) Pangaea (1975) i Agharta (1975) oraz w latach 1980 – 85 nagrywając kolejne płyty: The Man With The Horn (1980), We Want Miles (1982), Star People (1983), Decoy (1983), You Are Under Arrest (1985), Amandla (rok wyd. 1989).
